Diabetik hastaların
yaklaşık olarak %35’inde ayakta periferik nöropati gelişir. Bu nöropatik
durumun en ciddi şekli Şarkot ayağıdır. Bu dejeneratif değişikliğin en
yaygın kabul edilen mekanizması; nörotıravmatik eklem deformiteleridir. Ağrıya
karşı duyarsızlık nedeniyle multipl tıravmalar eklemlerde deformitelerin
oluşumuna neden olur. Mediyal longitudinal arktaki deformite ayağın biyomekanik
yapısını bozar. Normal kalkaneal duruş bozulur, bu da metatarsal, kuneiform,
navikular ve ayağın uzun arkını oluşturan diğer küçük kemikleri birbirine
bağlayan ligamentlerin yapısını bozar. Sonuçta ayakta anormal bir yük sitresi
olur. Ayağın kubbesi çöker ve düz taban oluşur. Buna bağlı olarak da bası ülserleri meydana gelir. Eğer erken
dönemde düzeltilmezse sıklıkla ülserasyon, enfeksiyon ve gangren ile ekstiremite
kaybedilir. Şarkot ayağının en sık
görülen komplikasyonu metatarsal başın ülserasyonudur.
***
(Jean Martin Charcot, Fıransız Nöroloji uzmanı, 1825-1893).
***
(Jean Martin Charcot, Fıransız Nöroloji uzmanı, 1825-1893).